klingen <klingt, klang, geklungen> [ˈklɪŋən] VERB αμετάβ
| ich | klinge |
|---|---|
| du | klingst |
| er/sie/es | klingt |
| wir | klingen |
| ihr | klingt |
| sie | klingen |
| ich | klang |
|---|---|
| du | klangst |
| er/sie/es | klang |
| wir | klangen |
| ihr | klangt |
| sie | klangen |
| ich | habe | geklungen |
|---|---|---|
| du | hast | geklungen |
| er/sie/es | hat | geklungen |
| wir | haben | geklungen |
| ihr | habt | geklungen |
| sie | haben | geklungen |
| ich | hatte | geklungen |
|---|---|---|
| du | hattest | geklungen |
| er/sie/es | hatte | geklungen |
| wir | hatten | geklungen |
| ihr | hattet | geklungen |
| sie | hatten | geklungen |
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.