jubiler [ʒybile] ΡΉΜΑ αμετάβ
1. jubiler οικ:
2. jubiler (se réjouir vivement):
-
- jubilieren τυπικ
| je | jubile |
|---|---|
| tu | jubiles |
| il/elle/on | jubile |
| nous | jubilons |
| vous | jubilez |
| ils/elles | jubilent |
| je | jubilais |
|---|---|
| tu | jubilais |
| il/elle/on | jubilait |
| nous | jubilions |
| vous | jubiliez |
| ils/elles | jubilaient |
| je | jubilai |
|---|---|
| tu | jubilas |
| il/elle/on | jubila |
| nous | jubilâmes |
| vous | jubilâtes |
| ils/elles | jubilèrent |
| je | jubilerai |
|---|---|
| tu | jubileras |
| il/elle/on | jubilera |
| nous | jubilerons |
| vous | jubilerez |
| ils/elles | jubileront |
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγμένα από τη συντακτική ομάδα της PONS)
Et qu’il faudra entendre lire par son auteur, coincé et jubilant tout à la fois.
fr.wikipedia.org