gratouiller, grattouiller [gʀatuje] ΡΉΜΑ μεταβ οικ
1. gratouiller (démanger):
2. gratouiller (gratter):
| je | gratouille |
|---|---|
| tu | gratouilles |
| il/elle/on | gratouille |
| nous | gratouillons |
| vous | gratouillez |
| ils/elles | gratouillent |
| je | gratouillais |
|---|---|
| tu | gratouillais |
| il/elle/on | gratouillait |
| nous | gratouillions |
| vous | gratouilliez |
| ils/elles | gratouillaient |
| je | gratouillai |
|---|---|
| tu | gratouillas |
| il/elle/on | gratouilla |
| nous | gratouillâmes |
| vous | gratouillâtes |
| ils/elles | gratouillèrent |
| je | gratouillerai |
|---|---|
| tu | gratouilleras |
| il/elle/on | gratouillera |
| nous | gratouillerons |
| vous | gratouillerez |
| ils/elles | gratouilleront |
PONS OpenDictΠροσθήκη λήμματος
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγχόμενα από το λεξικογραφικό τμήμα)
La passion de la musique s'installe en lui très jeune, quand il emprunte la guitare de son père pour « gratouiller ».
fr.wikipedia.org