ambivalent(e) [ɑ͂bivalɑ͂, ɑ͂t] ΕΠΊΘ
- ambivalent(e)
- ambivalent
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν διαθέσιμα παραδείγματα προτάσεων
Δοκίμασε με μια άλλη καταχώριση.
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγμένα από τη συντακτική ομάδα της PONS)
L'impératif n'utilise que trois formes de la seconde personne, à savoir le féminin singulier, le masculin singulier, et le pluriel ambivalent.
fr.wikipedia.org Cette politique ambivalente des bolcheviks, qui oscillait entre la contrainte et la stimulation, a renforcé les paysans dans leur méfiance.
fr.wikipedia.org S'installe alors une relation ambivalente entre le garçon et le tigre où se dispute la crainte et la reconnaissance.
fr.wikipedia.org Comme le témoignage, la dénonciation est un acte ambivalent et qui en appelle à la responsabilité du dénonciateur.
fr.wikipedia.org À ce sujet, le projet considère son rôle comme très ambivalent.
fr.wikipedia.org