Tłumaczenia dla hasła „rumhaben“ w niemiecko » polski słowniku

I . a̱u̱f|haben CZ. cz. przech. irr pot.

1. aufhaben (geöffnet haben):

aufhaben Geschäft

być otwartym

das Kind hatte die Augen schon auf

dziecko r.n. miało już otwarte oczy

2. aufhaben (aufgesetzt haben):

aufhaben Hut, Brille

mieć na sobie

3. aufhaben (als Aufgabe bekommen haben):

heute haben wir nichts auf

dziś nic nie mamy zadane

heute haben wir viel auf

dziś mamy dużo zadane

II . a̱u̱f|haben CZ. cz. nieprzech. irr pot. (Banken)

aufhaben

urzędować

aufhaben

być otwartym

das Geschäft hat schon ab sieben Uhr auf

sklep r.m. jest otwarty już od siódmej

gu̱t|haben CZ. cz. przech. irr

etw guthaben [bei jdm]

mieć coś [u kogoś] do odebrania [lub na koncie]

du hast noch ein Bier bei mir gut

jestem ci jeszcze winien jedno piwo

I . a̱u̱s|haben CZ. cz. przech. irr pot.

1. aushaben (beendet haben):

aushaben Buch

skończyć

Schule aushaben

skończyć szkołę

2. aushaben (ausgezogen haben):

er hat die Schuhe/den Mantel aus

zdjął buty/płaszcz

II . a̱u̱s|haben CZ. cz. nieprzech. irr pot.

wann habt ihr heute aus?

o której dzisiaj kończycie?

Gu̱thaben <‑s, ‑> [ˈguːthaːbən] RZ. r.n.

1. Guthaben FIN. (auf dem Bankkonto):

Guthaben

saldo r.n. dodatnie

2. Guthaben (Schuld):

Guthaben

należność r.ż.

eingefrorenes/gesperrtes Guthaben

zamrożone/zablokowane konto r.n.

dra̱u̱f|haben CZ. cz. przech. irr pot.

1. draufhaben (können, beherrschen):

seinen Text draufhaben

znać swój tekst

viele Witze draufhaben

znać wiele dowcipów

etw draufhaben

umieć coś

viel draufhaben

być inteligentnym

viel draufhaben

coś potrafić

nicht so viel draufhaben

nie być zbyt inteligentnym

nichts draufhaben

nic nie umieć [lub wiedzieć]

die Vokabeln draufhaben

umieć słówka

2. draufhaben (fahren):

ein hohes Tempo draufhaben

jechać z dużą prędkością

hundertachtzig Sachen draufhaben

jechać z prędkością 180km/h

3. draufhaben (von sich geben):

dumme Sprüche draufhaben

robić głupie uwagi pot.

fre̱i̱|haben CZ. cz. nieprzech. irr pot.

freihaben

mieć wolne

freihaben (Schüler)

nie mieć lekcji [lub zajęć]

hera̱u̱s|haben CZ. cz. przech. irr pot.

1. heraushaben (entfernt haben):

heraushaben Fleck

usunąć

heraushaben Korken, Nagel, Dorn

wyciągnąć

Nägel aus den Brettern heraushaben

wyciągnąć gwoździe z desek

2. heraushaben (herausgeworfen haben):

heraushaben Mieter, Mitarbeiter

pozbyć się

3. heraushaben (herausgefunden haben):

heraushaben, wer/wo ...

dowiedzieć się, kto/gdzie...

heraushaben, wer/wo ... (Polizei)

ustalić, kto/gdzie...

es heraushaben, wie ...

wiedzieć już, jak...

ich habe es heraus!

już wiem!

ich habe den Trick heraus!

już umiem tę sztuczkę!

ich habe die Lösung heraus

znalazłem rozwiązanie

vora̱u̱s|haben CZ. cz. przech. irr

jdm etw voraushaben

mieć nad kimś przewagę w czymś

sie hat ihm die Erfahrung voraus

[ona] przewyższa go doświadczeniem

he̱r|haben CZ. cz. przech. irr pot.

etw irgendwo herhaben

mieć coś skądś

wo hast du diese Nachricht her?

skąd masz tę wiadomość?

wo hast du denn diese Manieren/diese Ausdrucksweise her?

skąd u ciebie takie maniery l.mn. /taki sposób r.m. wyrażania się?

lo̱s|haben CZ. cz. przech. irr pot.

etwas/einiges/viel loshaben

mieć jakieś/duże kompetencje

in Physik/auf der Gitarre hat er ganz schön was los

on naprawdę dobrze zna się na fizyce/gra na gitarze

mịt|haben CZ. cz. przech. irr pot.

etw mithaben

mieć coś przy sobie

ich habe kein Geld mit

nie mam przy sobie pieniędzy

vo̱r|haben CZ. cz. przech. irr

1. vorhaben:

vorhaben

zamierzać

vorhaben zu verreisen

mieć zamiar wyjechać

ich habe morgen Abend schon etw vor

mam już plany na jutrzejszy wieczór

hast du heute Abend schon etwas vor?

masz już jakieś plany na dzisiejszy wieczór?

was hast du mit ihm vor?

jakie masz zamiary względem niego?

2. vorhaben pot. (vorgebunden haben):

vorhaben Schürze

nosić

vorhaben Schürze

mieć na sobie

3. vorhaben pot. (zusetzen):

jdn vorhaben

dopiekać [f. dk. dopiec] komuś

jdn vorhaben

dawać [f. dk. dać] się komuś we znaki pot.

Vo̱rhaben <‑s, ‑> RZ. r.n.

1. Vorhaben (Absicht):

Vorhaben

zamiar r.m.

2. Vorhaben (Plan):

Vorhaben

projekt r.m.

wẹg|haben CZ. cz. przech. irr pot.

1. weghaben (entfernt haben):

weghaben Fleck

usuwać [f. dk. usunąć]

er will mich aus der Firma weghaben

on chce się mnie pozbyć z firmy

2. weghaben (erhalten haben):

weghaben

obrywać [f. dk. oberwać ]pot.

seine Strafe weghaben

dostać karę

seine Strafe weghaben

zostać ukaranym

der hat doch einen weg!

wypił o jedną kolejkę za dużo! pot.

der hat doch einen weg!

ten to już ma dość! pot.

3. weghaben:

weghaben (sich gut auskennen)

znać [lub rozeznawać] się

weghaben (verstanden haben)

kapnąć się pot.

weghaben (verstanden haben)

kapować pot.

in Mathematik hat er was weg

na matematyce to on się nieźle zna

sie hatte sofort weg, wie es funktionierte

natychmiast kapnęła, jak to działało