strafmündig ΕΠΊΘ ΝΟΜ
Strafmakel <-s> SUBST αρσ ενικ ΝΟΜ
I. straffen [ˈʃtrafən] VERB μεταβ
| ich | straffe | 
|---|---|
| du | straffst | 
| er/sie/es | strafft | 
| wir | straffen | 
| ihr | strafft | 
| sie | straffen | 
| ich | straffte | 
|---|---|
| du | strafftest | 
| er/sie/es | straffte | 
| wir | strafften | 
| ihr | strafftet | 
| sie | strafften | 
| ich | habe | gestrafft | 
|---|---|---|
| du | hast | gestrafft | 
| er/sie/es | hat | gestrafft | 
| wir | haben | gestrafft | 
| ihr | habt | gestrafft | 
| sie | haben | gestrafft | 
| ich | hatte | gestrafft | 
|---|---|---|
| du | hattest | gestrafft | 
| er/sie/es | hatte | gestrafft | 
| wir | hatten | gestrafft | 
| ihr | hattet | gestrafft | 
| sie | hatten | gestrafft | 
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.
