instabilité [ɛ͂stabilite] ΟΥΣ θηλ
1. instabilité:
- instabilité d'une opinion, d'un sentiment, caractère, du temps
- Unbeständigkeit θηλ
- instabilité d'une personne (dans son comportement)
-
- instabilité d'humeur
- Launenhaftigkeit θηλ
2. instabilité (précarité):
- instabilité
-
- instabilité
- Instabilität θηλ
- instabilité d'une situation
- Unsicherheit θηλ
- instabilité ministérielle
-
3. instabilité (mobilité):
- instabilité
-
PONS OpenDict
Θέλετε να προσθέσετε μια λέξη, φράση ή μετάφραση?
Στείλτε μας ένα νέο λήμμα για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα του PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στο PONS OpenDict.