in·sub·stan·tial [ˌɪnsəbˈstæn(t)ʃəl] ΕΠΊΘ
1. insubstantial (unconvincing):
- insubstantial argument, evidence
-
- insubstantial argument, evidence
-
- insubstantial plot, meal
-
- insubstantial plot, meal
-
3. insubstantial form (not real):
- insubstantial
-
PONS OpenDict
Θέλεις να προσθέσεις μια λέξη, φράση ή μετάφραση;
Στείλε μας μια νέα καταχώριση για το PONS OpenDict. Οι προτάσεις ελέγχονται από τη συντακτική ομάδα της PONS και στη συνέχεια περιλαμβάνονται στα αποτελέσματα.
Δεν υπάρχουν διαθέσιμα παραδείγματα προτάσεων
Δοκίμασε με μια άλλη καταχώριση.
Μονόγλωσσα παραδείγματα (μη ελεγμένα από τη συντακτική ομάδα της PONS)
This method has not proven to be observationally sound and is viewed as generally insubstantial.
en.wikipedia.org A person's life is so insubstantial that it is comparable to an actor who fills minor roles in an absurd play.
en.wikipedia.org Available facilities for on-campus housing are insubstantial and this can be a deterrent to parents sending daughters to receive a university education.
en.wikipedia.org But nor is it quite as insubstantial as it is sometimes made out to be.
en.wikipedia.org However, the rumors turned out to be insubstantial.
en.wikipedia.org