Latein » Deutsch

sinōpis <pidis> f Plin.

Eisenocker, Rötel

Sinōpa <ae>, Sinōpē <-ēs> f

von Milet im 7. Jahrh. v. Chr. gegründete Stadt am Schwarzen Meer, Geburtsort des Kynikers Diogenes

sināpis <is> f, sināpi undekl. nt (griech. Fw.) vorkl.

Senf

Sinōpēnsēs <ium> im Pl, Sinōpe͡us <eī> Sg m (Sinōpa)

Einw. v. Sinōpa

in-opīnus <a, um> (in-² u. opinor) poet; nachkl.

unvermutet, unerwartet

Cecropidēs <ae> m Pl, Patron.

die Athener

sinō <sinere, sīvī [o. (altl.) siī], situm> (Perf.-Formen oft synk.: sīstī, sīris, sīrit, sīritis, sīsse(m) u. a.)

1.

(zu)lassen, erlauben, gestatten [ arma viris überlassen ]
lass mir das Leben
nos transalpinas gentes oleam et vitem serere non sinimus (m. A. C. I.), Milo Clodium accusare non est situs (im Pass, m. N. C. I.), sine pascat aretque (m. ut, ne o. m. bl. Konjkt) Hor.
lass, mag, möge

2. vorkl.; poet

ablassen, seinlassen

sinuō <sinuāre> (sinus¹) poet; nachkl.

bogenartig krümmen, biegen, winden [ nervum spannen; terga; orbes Kreise bilden ]
sinuo mediopass.
sich krümmen, sich schlängeln, sich winden

Möchtest du ein Wort, eine Phrase oder eine Übersetzung hinzufügen?

Schicke es uns - wir freuen uns über dein Feedback!

Seite auf Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Português | Русский | Slovenščina