W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niemiecko » polski

Tłumaczenia dla hasła „gemachen“ w niemiecko » polski słowniku (Przełącz na polsko » niemiecki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

he̱r|machen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
vermạchen: czasownik przechodni
wẹg|machen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
gu̱t|machen: czasownik przechodni
gema̱hlen: czasownik przechodni
gema̱hnen: czasownik przechodni
ạn|machen: czasownik przechodni
zu̱|machen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
ạb|machen: czasownik nieprzechodni lub przechodni
ịrre|machen: czasownik przechodni
a̱u̱s|machen: czasownik przechodni
hịn|machen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
lo̱s|machen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
to̱t|machen: I. czasownik przechodni II. czasownik zwrotny
a̱u̱f|machen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni III. czasownik zwrotny
e̱i̱n|machen: I. czasownik przechodni II. czasownik nieprzechodni
mịt|machen: I. czasownik nieprzechodni II. czasownik przechodni
rạn|machen: czasownik zwrotny
vo̱r|machen: czasownik przechodni
dụ̈nne|machen: czasownik zwrotny

Widzisz podobne wyniki: gutmachen , wegmachen , vermachen , hermachen , abmachen , zumachen , anmachen , gemahnen , gemahlen , irremachen , vormachen , ranmachen , mitmachen , einmachen , aufmachen , totmachen , losmachen , hinmachen , ausmachen , reinemachen , dünnemachen , nachmachen , gemasert , Gemahlin i gemächlich

I . he̱r|machen CZ. cz. przech.

viel hermachen pot.

robić [f. dk. z‑] duże wrażenie

wenig hermachen

nie robić dużego wrażenia

nichts hermachen pot.

nie zrobić żadnego wrażenia

II . he̱r|machen CZ. cz. zwr. pot.

1. hermachen (sich stürzen auf):

sich über ein Buch/das Essen hermachen

rzucać [f. dk. rzucić] się na książkę/jedzenie pot.

sich über die Arbeit hermachen

rzucić się w wir pracy

2. hermachen (angreifen):

sich über jdn hermachen

atakować [f. dk. za‑] kogoś

vermạchen* CZ. cz. przech.

1. vermachen PR. (vererben):

jdm etw vermachen

zapisywać [f. dk. zapisać] coś komuś [w testamencie]

2. vermachen pot. (schenken):

jdm etw vermachen

darować [f. dk. po‑] komuś coś

I . wẹg|machen CZ. cz. przech. pot.

[jdm] etw wegmachen

usuwać [f. dk. usunąć] [komuś] coś

II . wẹg|machen CZ. cz. zwr. pot.

spadać pot.

ulotnić się pot.

mach dich weg!

spadaj! pot.

mach dich weg!

zjeżdżaj! pot.

gu̱t|machen CZ. cz. przech.

1. gutmachen (in Ordnung bringen) Fehler, Unrecht:

[wieder] gutmachen

naprawiać [f. dk. naprawić]

einen Verlust gutmachen

nadrabiać [f. dk. nadrobić] stratę

etw/viel an jdm gutzumachen haben

wyrządzić komuś coś/wiele złego

das ist gar nicht wieder gutzumachen

tego się nie da naprawić

2. gutmachen (sich revanchieren):

ich weiß gar nicht, wie ich das gutmachen soll

zupełnie nie wiem, jak mam się zrewanżować

ich habe einiges bei dir gutzumachen

mam jeszcze u ciebie dług wdzięczności

gema̱hlen [gəˈmaːlən] CZ. cz. przech.

gemahlen pp von mahlen

Zobacz też mahlen

ma̱hlen <mahlt, mahlte, gemahlen> [ˈmaːlən] CZ. cz. przech.

mahlen (zermahlen):

mleć [f. dk. ze‑]

Getreide zu Mehl mahlen

zemleć zboże na mąkę

zwroty:

wer zuerst kommt, mahlt zuerst przysł.

kto pierwszy, ten lepszy przysł.

gema̱hnen* [gəˈmaːnən] CZ. cz. przech. podn.

an jdn gemahnen

przypominać kogoś

das soll uns zur Wachsamkeit gemahnen

to ma przypominać nam o czujności

ạn|machen CZ. cz. przech.

1. anmachen pot. (befestigen, anbringen):

przymocowywać [f. dk. przymocować]

etw an der Tür anmachen

przymocować coś do drzwi

2. anmachen pot. (anstellen):

włączać [f. dk. włączyć]

3. anmachen (zubereiten):

anmachen Salat

przyrządzać [f. dk. przyrządzić]

anmachen Gips, Mörtel

mieszać [f. dk. wy‑]

4. anmachen pot. (gefallen, reizen):

jdn [total] anmachen (Projekt, Film)

pochłaniać [f. dk. pochłonąć] kogoś [bez reszty] fig

das macht mich [gar] nicht an pot.

to mnie [w ogóle] nie kręci [lub nie rajcuje] pot.

das macht mich [gar] nicht an pot.

to mnie [wcale] nie rusza pot.

5. anmachen pot. (flirten, ansprechen, anbändeln):

podrywać [f. dk. poderwać ]pot.

er versuchte sie anzumachen

[on] próbował ją poderwać

6. anmachen pot. (rüde ansprechen):

jdn anmachen

zaczepiać [f. dk. zaczepić] kogoś pot.

I . zu̱|machen CZ. cz. przech.

1. zumachen pot. (schließen):

zumachen Fenster

zamykać [f. dk. zamknąć]

zumachen Flasche

zakręcać [f. dk. zakręcić]

zumachen Mantel

zapinać [f. dk. zapiąć]

zumachen Schuh

zumachen Geschäft

zamykać [f. dk. zamknąć]

zumachen Loch

łatać [f. dk. za‑]

zumachen Loch

2. zumachen (stilllegen, auflösen):

zumachen Firma, Laden

likwidować [f. dk. z‑]

II . zu̱|machen CZ. cz. nieprzech.

1. zumachen (schließen) pot.:

um wie viel Uhr machen die Geschäfte zu?

o której godzinie zamykają sklepy?

2. zumachen REG pot. (sich beeilen):

pośpieszyć się

pośpiesz się!

ạb|machen CZ. cz. przech., cz. nieprzech.

1. abmachen pot. (entfernen):

etw [von etw] abmachen

usuwać [f. dk. usunąć] coś [z czegoś]

2. abmachen (vereinbaren):

etw [mit jdm] abmachen Termin, Preis

uzgadniać [f. dk. uzgodnić] coś [z kimś]

wir haben abgemacht, dass ...

uzgodniliśmy, że...

zgoda r.ż. !

3. abmachen pot. (ableisten):

odbębniać [f. dk. odbębnić ]pot.

ịrre|machen CZ. cz. przech. (unsicher machen)

jdn irremachen

zbić kogoś z tropu

lass dich nicht irremachen!

nie daj się zbić z tropu!

a̱u̱s|machen CZ. cz. przech.

1. ausmachen pot.:

ausmachen (ausschalten) Radio, Licht

wyłączać [f. dk. wyłączyć]

ausmachen (auslöschen) Feuer

gasić [f. dk. u‑]

2. ausmachen:

ausmachen (entdecken) Gestalt

dostrzegać [f. dk. dostrzec]

ausmachen Verdeck

odkrywać [f. dk. odkryć]

ausmachen (ermitteln) Position

ustalać [f. dk. ustalić]

3. ausmachen (vereinbaren):

ausmachen Termin

uzgadniać [f. dk. uzgodnić]

ausmachen Termin

ustalać [f. dk. ustalić]

etw mit jdm ausmachen

uzgodnić coś z kimś

4. ausmachen (klären):

das müsst ihr unter euch C. ausmachen

musicie to wyjaśnić między sobą

5. ausmachen (darstellen):

den Zauber einer Landschaft ausmachen

stanowić o uroku krajobrazu

ihm fehlt alles, was einen Wissenschaftler ausmacht

jemu brakuje wszystkiego, co charakteryzuje naukowca

6. ausmachen pot. (Wirkung haben):

etw/viel ausmachen

coś/dużo znaczyć

nichts ausmachen

nie robić różnicy

7. ausmachen (stören):

jdm etw ausmachen

przeszkadzać komuś

das macht mir nichts aus

to mi nie przeszkadza

macht es Ihnen etwas aus, wenn ...?

czy będzie pani/panu przeszkadzało, jeśli...?

8. ausmachen (betragen):

wynieść [f. dk. wynosić]

die Summe macht 250 Euro aus

suma r.ż. wynosi 250 euro

9. ausmachen (beenden):

ausmachen Spiel, Prozess

kończyć [f. dk. za‑]

I . hịn|machen CZ. cz. nieprzech. pot.

1. hinmachen:

hinmachen (Notdurft verrichten) (Hund)

narobić pot.

2. hinmachen REG (sich beeilen):

śpieszyć [f. dk. po‑] się

mach hin, gleich fährt der Bus ab!

pośpiesz się, zaraz odjeżdża autobus r.m. !

II . hịn|machen CZ. cz. przech. pot.

przymocowywać [f. dk. przymocować]

machen Sie mir die Lampe bitte da hin!

proszę przymocować mi tam lampę!

I . lo̱s|machen CZ. cz. przech. pot. (losbinden)

odwiązywać [f. dk. odwiązać]

II . lo̱s|machen CZ. cz. zwr. pot.

1. losmachen (sich losreißen):

sich [von etw] losmachen

wyrywać [f. dk. wyrwać] się [z czegoś]

2. losmachen (sich befreien):

sich [von etw] losmachen

uwalniać [f. dk. uwolnić] się [od czegoś]

sich von der Kette losmachen

urywać [f. dk. urwać] się z łańcucha

sich von Verpflichtungen losmachen

uwolnić się od zobowiązań

I . to̱t|machen CZ. cz. przech. pot.

zabijać [f. dk. zabić]

uśmiercać [f. dk. uśmiercić]

II . to̱t|machen CZ. cz. zwr. pot.

wykańczać [f. dk. wykończyć] się pot.

sich für jdn/etw totmachen

zabijać się dla kogoś/czegoś pot.

I . a̱u̱f|machen CZ. cz. przech.

1. aufmachen pot. (öffnen):

aufmachen Tür

otwierać [f. dk. otworzyć]

aufmachen Mantel

rozpinać [f. dk. rozpiąć]

aufmachen Schnürsenkel, Knoten

rozwiązywać [f. dk. rozwiązać]

aufmachen Geschenk

rozpakowywać [f. dk. rozpakować]

aufmachen Haarknoten

rozpuszczać [f. dk. rozpuścić]

2. aufmachen pot. (eröffnen):

aufmachen Firma

zakładać [f. dk. założyć]

3. aufmachen (präsentieren):

einen Bericht spannend aufmachen

nadać ciekawą formę sprawozdaniu

4. aufmachen WYDAWN.:

eine Zeitung mit bestimmten Schlagzeilen aufmachen

opatrzyć gazetę pewnymi nagłówkami

II . a̱u̱f|machen CZ. cz. nieprzech. pot. (Geschäfte, Banken)

zakładać [f. dk. założyć]

[jdm] aufmachen

otworzyć komuś

III . a̱u̱f|machen CZ. cz. zwr. (aufbrechen)

sich [in die Stadt] aufmachen

wyruszać [f. dk. wyruszyć] [do miasta]

wir müssen uns sofort aufmachen

musimy zaraz ruszać

I . e̱i̱n|machen CZ. cz. przech.

einmachen Obst, Gemüse

wekować [f. dk. za‑]

einmachen Obst, Gemüse

konserwować [f. dk. za‑ ]

einmachen Marmelade

robić [f. dk. z‑] marmoladę

eingemachte Gurken

ogórki r.m. l.mn. konserwowe

jetzt kann ich mich einmachen lassen pot.

teraz to sobie mogę pomarzyć pot.

II . e̱i̱n|machen CZ. cz. nieprzech.

im Herbst wollen wir wieder einmachen

jesienią znowu będziemy robić przetwory na zimę

I . mịt|machen CZ. cz. nieprzech.

1. mitmachen (teilnehmen):

[bei etw] mitmachen

brać [f. dk. wziąć] [w czymś] udział

machst du mit?

bierzesz udział?

sie wirds nicht mehr lange mitmachen fig pot.

ona wkrótce odmówi brania w tym udziału

2. mitmachen pot.:

mitmachen (keine Probleme bereiten) (Herz)

wenn das Wetter mitmacht

jeśli pogoda r.ż. dopisze

meine Beine machen nicht mehr mit

nogi r.ż. l.mn. odmawiają mi posłuszeństwa

II . mịt|machen CZ. cz. przech.

1. mitmachen (sich beteiligen):

mitmachen Kurs

odbywać [f. dk. odbyć]

mitmachen Mode

2. mitmachen pot. (erleiden):

viel mitgemacht haben

wiele przejść

3. mitmachen pot. (ebenfalls erledigen):

jds Arbeit mitmachen

wykonać swoją i czyjąś pracę

rạn|machen CZ. cz. zwr. pot.

1. ranmachen (sich nähern):

sich an jdn/etw ranmachen

dopadać [f. dk. dopaść] kogoś/coś pot.

sich an jdn ranmachen (in sexueller Absicht)

dobierać [f. dk. dobrać] się do kogoś pot.

2. ranmachen (beginnen):

sich an die Arbeit ranmachen

zabierać [f. dk. zabrać] się do pracy

vo̱r|machen CZ. cz. przech. pot.

1. vormachen (demonstrieren):

pokazywać [f. dk. pokazać]

jdm vormachen, wie ...

pokazywać [f. dk. pokazać] komuś, jak...

auf dem Gebiet macht ihr so leicht keiner was vor

w tej dziedzinie nikt jej tak łatwo nie dorówna

der kann dir noch etwas vormachen

ten może ci coś jeszcze zademonstrować

2. vormachen (täuschen):

jdm etw vormachen

wmawiać [f. dk. wmówić] komuś coś

jdm nichts vormachen

być szczerym wobec kogoś

sich C. etw vormachen

wmawiać [f. dk. wmówić] sobie coś

sich C. nichts vormachen

być szczerym wobec siebie

er macht sich C. selbst was vor

on sam sobie coś wmawia

sie lässt sich C. nichts vormachen

ona nie da się omamić

jdm blauen Dunst vormachen pot.

mydlić [f. dk. za‑] komuś oczy fig pot.

3. vormachen (vorlegen):

zakładać [f. dk. założyć]

zawieszać [f. dk. zawiesić]

dụ̈nne|machen CZ. cz. zwr. pot.

dünnemachen → dünnmachen

Zobacz też dünnmachen

dụ̈nn|machen CZ. cz. zwr. pot.

dünnmachen

ulatniać [f. dk. ulotnić] się pot.

da kommen die Bullen, ich mach mich lieber dünn!

gliny r.ż. l.mn. tu idą, lepiej stąd spadam! pot.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

niemiecki

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski