I . ạn|gehen CZ. cz. nieprzech. irr +sein
1. angehen pot.:
2. angehen pot.:
4. angehen pot.:
5. angehen (vorgehen, ankämpfen):
II . ạn|gehen CZ. cz. przech. irr
1. angehen +haben o poł. niem., austr., CH: sein (in Angriff nehmen):
-
rozpoczynać [f. dk. rozpocząć]